შურმან ტატულაშვილი - ქართული მეღვინეობის სიყვარულით

მე ვარ შურმან ტატულაშვილი, დავამთავრე აგრარული უნივერსიტეტის მევენახეობა-მეღვინეობის  ფაკულტეტი, ხოლო მაგისტრატურას ვაგრძელებ ტექნიკური უნივერსიტეტის მევენახეობა და ენოლოგიის ფაკულტეტზე.

T: როგორ და რატომ მოვხდი იქ სადაც ვარ?

საქართველო, რომ ღვინის უძველესი აკვანია ეს ყველას კარგად მოგვეხსენება, თუმცა ბოლო ათწლეულების განმავლობაში უფრო და უფრო იმატა მისმა პოპულარიზაციამ. თინეიჯერობის ასაკში დავფიქრდი თუ რომელ სფეროსთან შეიძლებოდა სკოლის დამთავრების შემდეგ ჩემი თავი დამეკავშირებინა. ამ პერიოდში ჩემი ოჯახი პირველ ნაბიჯებს დგამდა მეღვინეობაში, რამაც ჩემი ინტერესები უფრო გააღრმავა. 

ჩემდა საბედნიეროდ, ჩემი პროფესიაც მეღვინეობასა და ღვინის ტექნოლოგიებთან დაკავშირებული აღმოჩნდა. თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ ეს ჩემი ცხოვრების ერთ-ერთი ყველაზე სწორი გადაწყვეტილება იყო, რომელსაც ფრთები 2019 წელს შევასხი. ჩავაბარე მეღვინეობა-მევენახეობის ფაკულტეტზე და უკვე პროფესიონალურად ჩავწვდი ამ სფეროს სიღრმეებს.

ჩემი ოჯახის გვერდით დგომით შევძელი საკუთარი მარანი გამეკეთებინა და პარალელურად სწავლა გავაგრძელე მაგისტრატურაზე.  2024 წლის შემოდგომაზე დავინტერესდი შამპანურის დამზადების ტექნოლოგიით და  სტაჟირება გავიარე საფრანგეთში, შამპანურის „Taittinger“ -ის სახლში.

T: რატომ ავირჩიე ეს პროფესია?

ჩემი ოჯახის საქმიანობამ დიდი როლი ითამაშა ჩემი პროფესიის არჩევაში. პირველივე ლექციიდან მივხვდი, რომ ეს ზუსტად ის სფერო იყო სადაც მინდოდა რომ მთელი ცხოვრება ვყოფილიყავი.

რთვლის პროცესი ერთი დიდი დღესასწაული იყო ჩემთვის და ყოველ შემოდგომაზე ვრწმუნდები, რომ ვაზი ცოცხალი ორგანიზმია და შვილივით მოვლა და მოფრთხილება სჭირდება - თვითონაც არ დაიშუროს საუკეთესო მოსავალი. მეც არ ვიშურებ ძალას და მზრუნველობას, რომ ყოველი მომდევნო მოსავალი წინაზე უკეთესი იყოს, რაც პირდაპირპროპორციულად ჩვენი ღვინის ხარისხზე ისახება.

T: ჩემი მიზანია

ჩემი მიზანია ქართულ მეღვინეობაში გადავდგა თუნდაც ერთი ისეთი ნაბიჯი რომელიც იმ საამაყო 8000 წლიან მემკვიდრეობას შეემატება. ჩემთვის 1 ჭიქა ღვინოში მოქცეულია ჩვენი ქვეყნის ტკივილიანი წარსული, იმედიანი მომავალი, ის ცნობები, რომლებიც გვიყვებიან თუ როგორ ცდილობდნენ მტრები ჩვენი კულტურული მემკვიდრეობის - ვაზის განადგურებას, რომელიც საბედნიეროდ არ გამოუვიდათ. ეს ყველაფერი ისეთი სიამაყით მავსებს, რომ მინდა ჩემს გარშემო მყოფ ხალხსაც გავუზიარო. განსაკუთრებით მათ, ვისაც არ აქვს ბევრი ინფორმაცია ქართული კულტურის და ღვინის შესახებ. მსურს ახლო მომავალში დავიწყო ცქრიალა ღვინის წარმოება, რომელიც ჩემი კარიერის ერთ-ერთი საინტერესო გამოწვევა იქნება.

T: რა მაძლევს მოტივაციას ვაკეთო ის საქმე რასაც ვაკეთებ?

ჩემი სიყვარული მეღვინეობის სფეროს მიმართ უშრეტი და თვალუწვდენელია, სწორედ ესაა ჩემი მოტივაცია ყველა წამოწყებულ საქმეში. არაფერია იმაზე უკეთესი, როდესაც იაზრებ რომ შენი ხელით შექმნილმა თუნდაც ერთმა ბოთლმა ღვინომ შეიძლება ჩვენი პატარა და დიდი კულტურის მქონე ქვეყნის პოპულარიზაციას ხელი შეუწყოს. სწორედ ამ მიზნით ხშირად დავდივარ სხვადასხვა ქვეყნის გამოფენებზე.

ჩემი ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი მამოძრავებელი ძალა ჩემი ოჯახი და ახლობლები არიან, რომლებიც გულმხურვალედ მგულშემატკივრობენ წარმატებისკენ მიმავალ გზაზე და უპირობო თანადგომას მჩუქნიან, რომ მაქსიმალურად შევძლო ჩემი უნარების გამოვლენა.

T: რა აკლია ქართულ მეღვინეობას?

ქართველ ხალხს ღვინის დაყენების მრავალსაუკუნოვანი გამოცდილება აქვს. ვთვლი, რომ  ვაზი, ღვინო და ქვევრი კაცობრიობის ცივილიზაციის საწყისია და სწორედ ჩვენი იბერიელი წინაპრები იდგნენ ამ ცივილიზაციის სათავეებთან. საუკეთესოდ გამოგვდის  დროში გამოცდილი ტექნოლოგიების გამოყენება, თუმცა არ ვართ საკმარისად თამამები, რომ გამოვიყენოთ სხვა ახალი ტექნოლოგიებიც. მეღვინეობის სფეროს განვითარების კვალდაკვალ უნდა გავეცნოთ უახლეს ინფორმაციებს და მეტად მიმღებლები უნდა ვიყოთ ახალ-ახალი გამოწვევების მიმართ.

T: რჩევა, მათ ვინც ახლა ირჩევს ამ პროფესიას:

ჩემი რჩევა იქნება, რომ რაც შეიძლება დიდი სიყვარულით და დაკვირვებით მიუდგნენ ყველა წამოწყებულ საქმეს, ყურადღება ამ სფეროში ერთ-ერთი გადამწყვეტი ფაქტორია. ეცადეთ მუდმივად გაეცნოთ სიახლეებს ქართულ და უცხოურ ბაზართან დაკავშირებით, დაიწყეთ პატარ-პატარა ნაბიჯებით და რაც შეიძლება მეტი გამოცდილება დააგროვეთ, ეს ყოველივე აუცილებლად გამოიღებს შედეგს.